En
maio de 2008, a Consellería de Medio Ambiente declarou a existencia
dunha praga que se estendía por zonas de toda Galicia. Esta praga
era coñecida popularmente como a praga do pulgón (Altica
quercetorum), que afectou a gran cantidade do territorio galego,
deixando extensións de terreo destruídas e sen carballos que
poboasen os campos. Unha das zonas onde maior influencia tivo esta
praga foi no concello de Montederramo, especialmente nunha pequena
aldea coñecida como “Vilapequena”.
Esta aldea de apenas 20 habitantes,todos adicados principalmente á
gandaría e á agricultura, viuse totalmente desolada despois do paso
da praga polos seus campos, a cal provocou perdas económicas para
todo o pobo pero que sobretodo afectou a nivel moral. A aldea,que
antes da praga xa non se atopaba nos seus mellores momentos, quedara
agora sumida nun silencio arrepiante.
Durante
anos os medios de comunicación que fixeran documentais sobre o
acontecemento centráronse basicamente na praga e falaban de que o
pobo se convertira nunha “cidade pantasma” sen decatarse de que
o que de verdade afectaba á aldea era a falta de xente nova que se
interesase pola terra, polos seus costumes, pola fala e pola xente.
Este era en esencia o verdadeiro problema da “Vilapequena”, algo
que estaba provocando que morrese lentamente xunto cos seus
habitantes.
A
aldea deixara de ser “interesante” para a mocidade , e así o
afirmaba a xente maior dicindo que “este xa non é lugar para
nenos, só para vellos teimudos...” deixando claro que eles tiñan
xa aceptada esta situación de desinterese por parte da xuventude.
Actualmente
podemos ver esta despreocupación polo mundo rural galego e polos
seus costumes e tradicións en todas partes. Día a día os pobos de
Galicia van quedando sumidos nun silencio ata que finalmente acaban
por desaparecer sen que ninguén se percate da súa ausencia, facendo
caia sobre eles a verdadeira praga, a do silencio.
Annia Fernández Pérez
2º Bac. A
2º Bac. A
No hay comentarios:
Publicar un comentario